** Gabinet Davida mieścił się w budynku przylegającym do szpitala, w którym pracował chirurg. Wystrój był gustowny i ostentacyjnie kosztowny Zespół chirurgów, do którego należał David, składał się z samych tuzów, a on był jedną z najjaśniejszych gwiazd an43 387 grupy Był młody, przystojny i błyskotliwy. W wieku trzydziestu ośmiu lat miał jeszcze kawał wspaniałej kariery przed sobą. Poczekalnia była pusta. Najwyraźniej David kazał pielęgniarce odwołać wszystkie umówione wizyty, dowiedziawszy się, że przyjeżdża jego była żona. Milla zamknęła za sobą drzwi wejściowe i ruszyła po ciemnoszarej wykładzinie ku recepcji gabinetu. Siedzące tam pielęgniarki - blondynka w średnim wieku i dziarska brunetka - obserwowały Millę z ciekawością. Jednak zanim doszła do ich stanowiska, otworzyły się drzwi po lewej i stanął w nich David. Wysoki, postawny, wyglądał jeszcze korzystniej niż dziesięć lat wcześniej. Wiek dodawał wielu mężczyznom uroku, a David z całą pewnością do nich należał. Jego twarz była teraz twardsza, bardziej zdecydowana, tylko w kącikach oczu widać było kilka zmarszczek, a ramiona zdawały się cięższe niż kiedyś. - Millo - powiedział z uśmiechem, wyciągając do niej rękę. Uśmiechał się tak pięknie jak jego syn, którego Milla oglądała nie dawniej niż wczoraj. Ten uśmiech potrafił rozjaśnić każdą twarz. - Wyglądasz wspaniale - z jego niebieskich oczu promieniowało ciepło. - Proszę, wejdź do środka. Przytrzymał jej drzwi i wpuścił do wewnętrznego korytarza, z którego wchodziło się do gabinetów zabiegowych. Trzy kobiety różniące się wiekiem i rasą, pozornie bardzo zajęte swoimi sprawami, jak na komendę uniosły głowy, gdy Milla przechodziła obok. Dwie pielęgniarki z recepcji także odprowadzały ją wzrokiem. an43 388 - Nie rozglądaj się teraz - mruknęła cicho do Davida, prawie nie otwierając ust. - Ale twój harem jest nadzwyczaj ciekawski. - Jenna też je tak nazywa - roześmiał się, wpuszczając Millę do swojego prywatnego biura. - Ja mówię, że to moja straż przyboczna. Czuję się pewniej, mając je przy sobie. - Odpędzają od ciebie wszystkie dzikie baby, co? - Ba! Nie pozwalają mi nawet ich operować - uśmiechnął się szeroko. - Odsyłają te dzikie moim kolegom, a dla mnie zostawiają same wraki i stare próchna. Milla ucieszyła się, widząc go mniej więcej takim, jakim był kiedyś. Mogła zrozumieć, że personel tak go ochraniał, David był dobrym człowiekiem. Była pewna, że pozostał stuprocentowo wierny żonie, w grę nie wchodził żaden flirt z pacjentką czy pielęgniarką. Całe serce i duszę poświęcał pracy i rodzinie. Zasłużył na wszystkie wspaniałe rzeczy, które spotkały go w życiu. Na biurku Davida stało kilka fotografii. Milla domyślała się, kogo na nich zobaczy, ale mimo to obeszła biurko, żeby popatrzeć. Jedno zdjęcie przedstawiało ładną rudowłosą kobietę o zabójczym uśmiechu. Musiała to być Jenna. Na kolejnej fotce obejmowali się z